220812 Bornem 65km

Ik heb de beslissing om de dodentocht te stappen pas op het laatste moment genomen. In maart, toen ik de eerste mail erover kreeg, heb ik die verwijderd. En nog enkele mails daarna. Als ik op 31-7 in Wortel wandel en in gesprek ga met een mede-wandelaar over haar eerste deelname, ga ik twijfelen. Ik heb de eerste keer wel uitgewandeld, maar kijk er met weinig plezier op terug.

Toch nog maar een keer proberen? Ondanks de twijfel, schrijf ik 's avonds in. Een goede beslissing? Ik weet het niet. In de dagen erna wordt het warmer en warmer. De dodentocht wordt i.v.m. de warmte ingekort tot 65km.

Op vrijdag 12-8 sta ik 's middags bij Jan Brosens. Met de auto naar Hoogstraten en dan met de bus naar station Noorderkempen. De bus is 10 minuten te laat en wij missen de trein van 15u. Het wordt 16 uur als we vertrekken naar Mechelen. In Mechelen op het station is het druk door de vele wandelaars. De eerste 2 treinen rijden niet door gebrek van een machinist. Rond 18 uur in Bornem. De trein zit overvol. Eerst naar de tent voor je badge. De wachtrij is lang. De bagage afleveren en dan richting start. Het is dan al na half 8.

IMG_1075 2P1000900

Jan moet naar de tent voor de club van 30+. Ik hoor daar niet bij met mijn 2de start. Ik ga naar de startlocatie en wacht daar. Jan zal ik terugzien bij de rust op de 20km.

Ik ben blij als ik kan vertrekken. 21.10u begint mijn tocht. Eerst maak je een lus van 11 km rond Bornem en keer je er weer naar Bornem terug. Ik neem weer water mee, want het is best warm. Verder naar de 2de rust in Wintam. Hier krijg je chocomel en een rijstenvlaaitje. Samen met Jan gaan ik verder. De volgende rust is bij Breendonk. Het is dan nog nacht. Vorig weekend heb ik het fort gezien bij een wandeling in Puurs. We hebben dan al iets meer dan 30km gewandeld.

Ik heb nog steeds een lichte zweetsmaak in mijn mond en dat is niet lekker. In een cafe drink ik een pintje. Daarna weer verder met frisse moed.

P1000901

Stevig stappend verdwijnen de te stappen km's. Langzaam wordt het licht. Bij een rust is er soep. Ik neem 2 bekers. Daar knapt een mens van op. Van Lippelo naar Opdorp. Bij de Rode Kruispost is het druk. Er zijn best wat uitvallers. Langs de kant veel blarenbehandelende wandelaars. De afstand en de hitte eisen hun tol.

Dan naar Sint-Amands en dan de laatste 10 km. Eerst 5 langs de Schelde en dan naar de finish. Vorig jaar duurde dit stuk eindeloos. Dit jaar gaat het snel. Bij Branst de laatste controle. Een cola en dan naar de finish. Het voelt prima.

P1000902P1000903P1000905

Tuurlijk ben je moe en voel je de inspanningen. De blijdschap overheerst.

De reis naar Hoogstraten loopt vlekkeloos. Met de trein naar Sint Niklaas en Antwerpen. In Antwerpen met de bus naar Hoogstraten. En dan naar Wortel. Annie heeft een koude schotel gemaakt en die smaakt prima. Dan naar huis en douchen.

En 2023? Dan zie ik nog wel.