In 2021 vroeg Sam me om samen de 4daagse van Nijmegen te wandelen. Jammer genoeg ging die niet door en daarom liepen we het Graafschapspad. Eigenlijk hadden we het Krijtlandpad willen wandelen, maar door de overstromingen hebben we dat pad in 2021 afgeblazen.
In januari 2022 gaf Famke aan, dat ze ook meewilde. Dit keer werd het wel het Krijtlandpad. Een pad met een prima opbouw voor beginners. Dag 1 een beetje omlaag naar Maastricht, dag 2 vlak tot Eijsden, dag 3 is het klimmen en dalen en dag 4 laat je merken, dat je eraan gewend geraakt bent.
Ook moet je elke morgen erg vroeg uit bed. Kwart voor 6 en 6 uur zijn geen opsta-tijden voor pubers. Toch kwamen Sam en Famke elke morgen zonder problemen uit bed. Ik was ook trots op mijn kleinkinderen, dat ze niet klaagden over de warmte. 2 dagen boven de 30 graden was heavy. En 4 dagen in dat vroege dagpatroon.
Het was een feest om ze bij me te hebben. We hebben een heerlijke tijd gehad.
11-7-22 Valkenburg - Maastricht 13km
‘s Morgens waren we aan het ontbijt in “in den hoof”. Een kwartier later vertrokken we naar een ander hotel, Atlas genaamd. Dit keer in Valkenburg. We mochten nog niet in onze kamer gaan, omdat hij nog niet schoongemaakt was .
We vertrokken om negen uur bij ons hotel in Valkenburg . We, opa en Sam en Famke, lopen het Krijtlandpad. Mijn kleinzoon van 13 jaar oud had als doel, dat we elke dag minstens 15 kilometer. Aan het begin was het landschap beetje heuvelachtig en was er een hoogteverschil van 20 tot 80 meter.
Dat veranderde na een ruim uur. Er kwamen grote kale heuvels in het landschap. Daar zijn de laatste tien jaar 3 mosasaurussen gevonden werden. Vroeger lag deze streek onder water (ca 66 miljoen jaar geleden) en was er zee .
De weg veranderde in van zand in asfalt. We komen in de buurt van Maastricht. Op een terras van zwembad de Geusselt lunchen we. We moeten nog ruim 2 kilometer naar het station van Maastricht lopen, om de trein naar Valkenburg te pakken.
Als we bij het hotel komen, kunnen we wel op onze kamer. Eerst de bedden verdelen, de knuffels op hun plek. We lopen Valkenburg in en drinken wat op een terras. Daarna dineren we in het hotel. Na het diner naar boven. We slapen vroeg. Vooral de benen van Famke waren vermoeid.
12-7-22 Maastricht - Eijsden 14km
‘s Morgens hadden we een lekker ontbijt in ons hotel. Daarna zijn we naar het station gegaan en naar Maastricht gereden. Toen zijn we aan de loop gegaan 14 kilometer voor ons. Famke en opa hebben foto’s geschoten met de camera’s, lekker door het weiland en dorpjes, gedronken, kleine snackjes gegeten en uitrusten.
Famke wilde uitrusten net na Oost-Maarland. We lagen op een weiland toen Famke riep:”schildpad”. Een huisdier van iemand die geen zin meer had in een schildpad. Dat is niet leuk voor een schildpad.
We waren in Eijsden aangekomen. Op de markt hebben we geluncht. We hadden honger. Na de lunch werd opa door ons getrakteerd. Opa was er heel blij mee. Het was ook goed ijs.
Daarna naar het station. We moesten een tijdje wachten. Famke kreeg een platgereden 10 cent. Daar worden de spoorbomen mee ontregeld. Daarna terug naar Valkenburg. Eerst naar de kamer om het stof van ons lijf te spoelen. Daarna wat drinken en eten en naar bed.
Het is warm vannacht. 23 graden. Hopen, dat het morgen bewolkt is. Er moet geklommen worden.
13-7-22 Eijsden - Slenaken 18km
Vandaag loopt om 6.15u de wekker af. Het wordt vandaag boven de 30 graden en dan kun je beter vroeg beginnen. Om 8 uur stappen we in Eijsden uit de trein. De kinderen mogen gratis mee. Het is 23 graden en bewolkt. Wel warm, maar niet superwarm.
Eerst naar Mariadorp. Dan wordt het Limburgs. Constant omhoog en omlaag, soms door het bos, dan over een grintpad of karrenspoor. Na Mariadorp komen we bij enkele campings. Famke loopt er wat ongemotiveerd bij. Ze schiet niet echt op. Dan op weg naar Mheer. We rusten bij een bakker. Koud water, een ijsje, energiedrank. Het komt als geroepen. Famke begint door te lopen. Het gaat vlotter en haar humeur wordt net als de omgeving. D.w.z. Zonnig.
Naar Noorbeek loopt vlot. Dan het laatste stuk naar Slenaken. De zon schijnt en we drinken veel. Dan komen we aan in Slenaken. Bij een cafetaria wat eten en drinken en dan naar de bus. En ook de busreis voorbereiden voor morgen.
Ik ben trots op Sam. Zoveel geduld met zijn zus en bijgedragen aan haar wandelen. En ook supertrots op Famke. Ze wandelt prima en met een groed humeur.
14-7-22 Gulpen - Valkenburg 11km
Vandaag naar het eind vanaf Gulpen. Vanuit Slenaken is te vermoeiend. Je moet aan het eind nog terugrijden naar Etten-Leur. Mijn keus.
Om 6 uur uit bed, tassen inpakken, klaarmaken voor vandaag, ontbijten en om 7.54u met de bus naar Gulpen. Om 8.15u stappen we uit de bus. Na wat herschikken van bagage op pad.
Sam en Famke stappen goed door. De eerste km’s gaan omhoog. Vanaf dan blijft het wat op en af gaan. Langs bosranden, maisvelden, tarwe, een verdwaalde boerderij. De dorpen zijn er vandaag niet. De korte benen van Famke en toch moeiteloos meehuppelen? Chapeau
Na een tijd een sprint tussen Sam en Famke. Famke valt op haar knie en handen. Mijn ehbo-set komt goed van pad. Spa-rood om schoon te maken, dettol om te ontsmetten en pleisterspray voor de afwerking. Ze kan weer verder.
Als we een stuk omlaag gaan door een bos belanden we in Valkenburg. Eerst wat boodschappen doen bij Plus en dan naar het hotel. Onze kamer kunnen we gewoon gebruiken om ons om te kleden. Na een afscheidsborrel naar de auto en naar huis.
Op de Zandspui verandert het leven. Geen wandelen, maar wassen en koken. We voelen ons prima.
De komende dagen zal het goede gevoel steeds sterker worden.
