Salamanca. Een woord van 9 letters. Eenvoudig. Om er te komen is echter minder eenvoudig.
Voor 7 uur haalt Jan me thuis op en 2 uur later ben ik in Zaventem. Een uur rijden en een uur file.
Net voor 11uur de lucht in en om half 2 in Madrid. Een half uur wachten op de bagage en dan naar de bus. Om 3 uur vertrekt de bus en het is bijna 6 uur als ik in Salamanca in het busstation arriveer. Ik stap uit en ga op weg naar de de albergue.
Ik wil een credential van de Via de la Plata hebben en moet die halen in een kantoor 500 meter verder. Ik ben er net voor sluitingstijd en gelukkig loop ik terug met mijn aanwinst.
Bij de albergue is het niet druk en ik installeer me. Twee Zuid-Afrikaanse vrouwen hospiteren. Naast mij zijn er nog 4 pelgrims. Een Spaanse fietspelgrim en drie Nederlanders die ik niet meer zal zien.
Na het inschrijven verken ik de route voor morgen. In een bar op de Plaza Mayor drink ik een vino tinto en eet wat tapas. Lekker. De spanning van vanmorgen is veranderd in zin om op pad te gaan.
Vanavond nog mijn dagboek schrijven en dan naar bed.
170906 Salamanca - El Cubo de la Tierra del Vino 37km
De eerste dag en ruim 37km. Wel veel, maar het alternatief was 16km en dat is wat weinig. Ik ben benieuwd. Om half 8 op pad. Ik heb dan al koffie op en wat koekjes. Bij vertrek worden er enkele foto's genomen door de hospitaleros. In een bar koop ik wat koekwerk voor onderweg.
Na 2 uur linksaf en ik loop op het Spaanse platteland.
Naar Valdunciel gaat vlot. Ik heb 16km gewandeld. Na de stop komt een stuk van 21km. En dat valt tegen. Er is geen schaduw en water. Langs een autostrada lopen is saai.
Om 2uur neem ik een ruime stop bijkapel. Ik wissel mijn zool en ga verder. Je gaat wat omhoog en omlaag en langs de A66. Het belangrijkste monument is een gevangenis. Troosteloos en ver van de bewoonde wereld.
Het viel niet mee. Even na half 4 ben ik in de albergue. Ik ben de enige. Dan verzorgen en douchen en wassen.
Ik wil wat gaan drinken. Er zit een groep Spanjaarden bij elkaar. Ik dacht bij een bar te zijn, maar het blijkt een feest te zijn. Er is een vrouw die Engels spreekt Ik krijg een pilsje en ga verder naar de bar.
Eerst naar de alimentacion. En dan een wijn drinken bij het schrijven. Aan de overkant van de straat zit de oudere wijsheid. Daar heb een foto van gemaakt.
Vanavond is de was droog en eet ik in de herberg.
Morgen naar Zamora
190907 El Cubo - Zamora 32km
Mijn linkerbeen doet pijn, als ik opsta. Er doemen zwarte scenario's op. Spierpijnzalf en een iboprufen doen wonderen. Ik ga op pad en hoop, dat het goed zal gaan.
Al snel verlaat ik El Cubo. De weg is leeg. Op een Spanjaard die champignons verzamelt na, zie ik niemand. Ik ben om 11 uur in Villanueva. In een bar wat eten en drinken. Ik besluit door te lopen naar Zamora. De pijn is zo goed als weg. Gelukkig maar.
Ook deze weg is leeg. Ik heb vandaag echter wel genoeg voedsel en drinken bij me. Ik stop om half 1 en eet en drink wat. Het is dan nog 10km.
Kort daarna fietst een Spaanse voorbij. Ik heb een kort gesprek met haar in een mix van Engels en Spaans. Langzaam nader ik Zamora. Van veraf zie ik het liggen.
Dan zie ik mijn fietspelgrim weer. Ze repareert haar band en ik passeer haar. Als ze me na eventjes weer passeert, vraag ik haar een foto van mij te maken. Net na half 3 ben ik in de herberg. Na inschrijven even wat gaan drinken. Een Deen gaat mee. We hebben een gezellig gesprek. De Deen gaat morgen verder als ik. Ik maak een rondje door de oude stad van Zamora. Een stad om nog een keer terug te keren.
Daarna naar de albergue om te wassen en douchen. Vanavond een eenvoudige maaltijd en op tijd naar bed. Ik ben blij, dat het goed gegaan is vandaag.
170908 Zamora - Riego del Camino 36km
Na een prima nachtrust en een Spaans ontbijt op pad. Het is 7.45u en het wordt al licht.
In Zamora loop ik op gps, want de pijlen zie je in de stad niet altijd. Een half uur na vertrek ben ik de stad uit. Over een industrieterrein tot de autovia. Soms een lading stof in mijn longen. Over de snelweg, rechts, links en ik ben in Roales de Pan. De eerste 7,5km zitten er op.
Dan ruim 12km over grindpaden. Ik ben alleen en de weg is leeg. De tarwe is al geoogst, net als de maïs en de zonnebloemen. Het land is kaal.
Om half 12 heb ik er 20km opzitten. Na een ruime stop in Montamarta ga ik verder. Het water in een meer is verdwenen.
Het eerste uur gaat prima. Daarna gaat het verkeerd. De pijlen ontbreken deels, want het landschap is veranderd door een Spaanse HSL. Tegen half 3 loopt de camino dood op een rivier en de A66. Ik kan niet verder en moet een uur terug. Hoe weet ik echter niet.
Ik stop bij een huis en ga even zitten. Een lieve Spaanse krijgt de omweg niet uitgelegd. Ze zet me af op weg naar Riego. 5km in de hitte (31 graden) bespaard.
In Riego tref ik Elisabeth. Samen op zoek naar de bar om het avondeten te bespreken. Een man loopt mee om de sleutel op te halen. In de albergue zijn maar 2 gasten: wij. Wassen, douchen en bloggen.
Dan eten in een donkere bar. Eerst een inslaat mixta, een half haantje met friet en een ijsje. Wat wijn erbij voor de vertering en de maaltijd is compleet. Ik slaap snel in.
170909 Riego - Tabara 32km
Vandaag loopt de wekker om 6 uur af. Om half 7 stappen Elisabeth en ik het donker in. Het is fris en ik heb mijn fleece aan.
We stappen langs de A66 en hopen een koffie te scoren bij benzinestation. We hebben pech. Hoge hekken en diepe sloten maken de koffie onbereikbaar. Dan maar naar de camino terug.
Na een tijdje komen we bij een brug over een rivier. Het landschap nodigt uit tot een stop. Drinken en eten. Het smaakt prima. We lopen verder langs een rivier en het landschap is schitterend. Intussen zijn er meer pelgrims op de route gekomen. Duitsers en Nederlanders. Leuk.
Mijn maatje klimt sneller als ik. Als ik boven kom, zie ik haar niet meer. Ik zoek de route op met mijn gps en ga stappen. Na een 30min heb ik Elisabeth ingehaald. Ze is bang voor honden en ik loods haar langs een Spaans opvangcentrum voor honden. Die lopen meest los.
Samen lopen we Tabara binnen. Er zijn twee albergues. Ik wil slapen in het centrum en zij in de donativo. Morgen zien we elkaar weer.
Bij Dia, een supermarkt, koop ik drinken en fruit voor morgen. En een nieuwe zaklamp. In de bar hebben ze pulpo. Samen met een glas Albariño een heerlijke maaltijd. Dan op tijd naar bed.
170910 Tabara - Santa Croya 22km
Om half 8 op pad. Na een km ga ik de ZA100 op. In de verte zie ik een rode rugzak. Ik stap door en na een kwartier heb ik Elisabeth ingehaald. Over de brug van de Spaanse HSL en dan de natuur in. Ondertussen FaceTime ik met Paul en Florence. De pad klimt en daalt stevig. Soms lopen de zweetdruppels over mijn voorhoofd. Na 15km - een ruime drie uur lopen - zijn we bij de eerste rust. In Villanueva de Paras drinken we koffie en cola.
Na dit dorp gaan we richting Santa Croya. We zijn er vroeg en gaan eerst wat drinken. Dan naar casa Anita. Een mooie herberg die door Jef aangeraden is. De hospitalera spreekt Duits en Engels. Haar ouders en de gratis wijn zijn er niet meer. Ik heb met haar een lang gesprek over dorp en stad, angst en levenservaring.
Om 6 uur staan we met een groepje bij een heel oude kerk in de omgeving. De aangekondigde excursie in de kerk gaat niet door. Het Jacobusbeeld is al heel oud en daarom bijzonder. Dan maar gaan eten in een feesttent. De paella smaakt prima.
Dan terug naar casa Anita en mijn blog schrijven. En om 10uur naar bed.
170911 Santa Croya - Rionegro del Puente 29km
Vanmorgen net na half 8 vertrokken. Ik voel me niet super, want mijn maag rommelt. Na twee sanitaire stops is dat probleem verholpen. Eerst naar Sta. Marta. Dan linksaf naar een pad langs de rivier. Lekker stappen door de Spaanse bossen.
Na 2,5 uur ben ik in Calzadillo. Een bar vind ik niet. Wel een winkeltje. Het was verstopt in een huiskamer, maar ik vind het toch. Ik koop cola en water en neem een ruime rust in een bushokje. Verder naar Olleros. Ik verlaat dit dorp. Eerst een stuk naar een kapel en dan een lang stuk naar een stuwdam. Een schitterend uitzicht. De stuwdam is ontzettend hoog. Het water staat hoog en de rivier ligt ver in de diepte. De dam moet ik over. Dan naar links en langs het stuwmeer naar Villar. Rond 1 uur ben ik er.
Bij een albergue is er een man driftig aan het klussen. Hij geeft een blikje lemon. Intussen komt René erbij en er ontstaat een gesprek over geloof en andere levensvragen.
Daarna stappen René en ik samen naar Rionegro del Puente. Op een terras tegenover de herberg drink ik een pilsje en schrijf mijn blog.
Ik voel me prima. De dag is me ontzettend meegevallen.
170912 Rionegro - Asturianos 26km
In de albergue slapen 9 mensen. Twee vertrekken iets eerder. Ik vertrek net na half 8.
Tot km 10 zie je niemand. Na een uitgebreide stop zie ik een andere pelgrim. Even bijkletsen en dan weer verder. Eerst een stukje langs de weg en dan de natuur in. Langzaam klim je naar de scheiding tussen Castilië en Gallicië.
In Cernadilla maak ik een 2de stop. Wat kaas en brood nuttigen zittend op een muurtje.
Dan naar weer een volgend dorp. Af en toe omlaag, maar meest omhoog. In tegenstelling tot gisteren is het waterniveau in de stuwmeer erg laag. Water is er niet te zien.
Verder naar Asturianos, het einddoel vandaag. Elisabeth is al in de sporthal. Ze loopt goed. Het hele peloton moet nog komen.
Ook Alex en Sofie komen binnen. Twee jonge Duitse studenten uit Münster. Ze vertrekken elke morgen heel laat.
Na douchen en wassen wat drinken en mijn blog typen. Vanavond eten we bij de bar aan de carretera. Samen met Luis en Guiseppe, Alex en Sofie en Elisabeth wordt het een gezellige maaltijd.
170913 Asturianos - Requejo 26km
Om half 8 op pad. Net licht genoeg. Door de bossen en over landwegen. Het ruikt heerlijk en het schiet op. Soms schiet er een ree voor je neus weg. Elke keer een kerk die heel oud is en heel veel Jacobussen. Als beeld aan de gevel of aan een kruis. Ik voel me thuis.
Om half 11 ben ik in Puebla de Sanabria. Ik stop in de albergue. Daar eet en drink ik wat. Ik loop even door het dorp. Het is een heel mooie plaats. Ik klim niet die 150 trappen op voor de oude stad. Na een uur ben ik weer weg. Het is warm geworden. Een deel langs de weg en dan een pad langs een beek. Heerlijk.
Na 5km stoot ik op een betoncentrale. Twee passerende camiones bezorgen me stoflongen. Verder langs de autoweg. Het is warm. 27gr en de zon brandt. Als ik even stop voor een mandarijn en water, ligt er een slang aan mijn voeten. Geen tuinversie, maar een echte. Poseren wil hij niet. Als ik de camera pak, istie weg. Een km of 4 voor het einde word ik moe. Toch goed, dat het er vandaag na 27km op zit.
Morgen klimmen naar Gallicië. Ik ben benieuwd hoe zwaar het is.
170914 Requejo - Lubian 19km
Vandaag om 8 uur koffie en een koek als ontbijt. We treffen Bernd en Edith uit Koblenz. Het is gezellig om met hen in gesprek te zijn. Samen lopen we het dorp uit. Ook Guiseppe gaat mee. We kunnen de camino niet op vanwege het werk aan de AVE. Dan langs de weg. Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant is de klim veel lichter.
Na ruim 2 uur komen we aan op 1350m in Padornello. In de bar drink ik een fanta. Met onze groep nemen we samen een schaal jamon Iberico. Na een ruime stop gaat de hele groep weer omlaag.
Twee km na het hoogste punt gaan we de camino weer op. We blijven in de buurt van de N-weg. Na een tijd krijgt Edith last van blaren. Jac de EHBO-er komt in actie. Na een behandeling aan de boskant gaat het beter.
Elisabeth is al in de albergue. Wij komen aan en zoeken ons plek. Na ons stroomt de albergue vol. Ik ga wat drinken en bel een tijd met Jan. Ik heb besloten, dat ik op 25-9 terugga.
Na 4 uur boodschappen doen. Dan koken en eten met onze groep. Het smaakt super. Nog blog en dagboek afwerken en vroeg naar bed.
170915 Lubian - A Guidiña 24km
Lubian ligt op hoogte. Vanmorgen was het koud. Met 4 graden op pad. Geen korte, maar een lange broek. Om 7.15u was het nog een beetje donker. We gaan met 5 pelgrims op pad.
Na Lubian gaan we al vrij snel de natuur in. Eerst omhoog naar de pas Portela de Cadena. Een erg pittige klim. Door het bos, over stenen en over sloten. Na 2 uur zijn we boven. Ik ben bezweet. We zien Galicië aan onze voeten.
Dan richten we onze blik op A Guideña. Bernd, Edith, Guiseppe en ik gaan samen op pad. Mooie dorpjes met eenvoudige, sfeervolle kerkjes. In Vilavella is een bar. Daar drinken we Koffie en fanta.
Dan komen we in een landschap met heel grote stenen. Schitterend. Edith valt 2x. Is het vermoeidheid?
Een dorp verder is geen winkel of bar of bakker. Er komt een soort SRV-wagen. Ik koop druiven en een blikje cola aan de kar. Lekker. De laatste km's lopen eenvoudig. Tegen half 3 in de albergue. Douchen, wassen en blog schrijven. Tegen 5 uur in de albergue om samen boodschappen te doen. Vanavond samen koken en eten in de herberg. Het smaakte super.
Vandaag was het 24km en morgen worden het er weer 37.
170916 A Guidiña - Laza 37km
Om 7.40u op pad. Ik kies voor Laza en ga rechtsaf. Klimmen en dalen over asfalt en grint. Deel 1 gaat naar Campobecerros. We zijn er net na 12 uur. Ik verlies Elisabeth uit het oog. Zij daalt sneller en als ik beneden kom, is ze niet meer te zien.
Ik drink koffie en een fanta in een bar en vertrek gelijk daarna. Ik wandel alleen.
Eerst omhoog en veel km's over een pad langs een berghelling omlaag. Het landschap is indrukwekkend. ik voel me heerlijk.
In Eiras een bar met zelfbediening. Ik drink wat, neem een appel en ga verder. Zo'n donativo-bar verdient een compliment.
Net na half 4 ben ik in Laza. Inschrijven bij de Guardia Civil. In de albergue is het nog niet druk. Gelukkig een benedenbed. Douchen en wassen. Even het dorp in en mijn blog schrijven.
Vanavond eten we met een hele groep in de bar. Leuk en lekker.
Toch goed om weer een dag 37km te lopen.
170917 Laza - Xunqueira 23km
Elke dag wordt het wat later licht. Een aantal medepelgrims vertrekt heel vroeg en lopen dan langs de weg met een zaklamp. Ik wil niet in het donker lopen. De meesten zijn al weg als ik de albergue sluit en de sleutel bij de Guardia Civil in de bus gooi. Daarna een koffie in de bar en om half 8 op pad. Het is bijna licht.
Na 300m ben ik het dorp uit. Over een landweg loop ik door een aantal dorpen. Het is afgelopen nacht koud geweest, 4 graden. Er zit ijs op de auto's. Aan de kant van de weg ligt een dood, wild zwijn.
Om 8.45 begint de klim naar Albergueria. Van 500 naar 900 meter in 5km. Pittig. Om 10uur ben ik boven. Even wat drinken en op adem komen. Dan naar de schelpenbar. Ik kan de schelp van Jan niet vinden. Ik drink wat en ga weer verder.
Naar Villar moet je eerst omhoog en dan omlaag. Ik drink wat en eet mijn kaas op. Een andere smaak bevalt goed. Dan zie ik de eerste horreos. Het is een mooie.
Dan is het nog 14km naar het eind. Soms asfalt, soms een grintweg. In Boveda krijg ik een blikje cola van een vrouw. Heel erg lief.
Verder over asfalt en grint. Na Bobadela weer de natuur in. Mooie uitzichten. Op een losse-stenen pad val ik en schaaf ik mijn elleboog. De schade valt mee.
Om half 4 ben ik bij de albergue. Alle benedenbedden zijn vol. Ik loop naar Xunqueira en vind onderdak bij casa Tomas. Daar slaap ik in een gewoon bed voor 12 euro. Zo dadelijk de was uit de machine en de droger in. Leuke voordelen van een hostal.
Ik eet in de bar naast de hostel. Ik drink een witte Ribeiro del Duero en die is lekker.
Vannacht lekker slapen en morgen naar Ourense
170918 Xunqueira - Ourense 23km
Ik heb heerlijk geslapen in mijn hostal. Tegen half 8 in de bar een café con leche en een magdalena. En dan op pad.
In het begin de natuur in. Mooie paden door het bos en langs de beek. Na een uur over asfalt. De dorpen volgen elkaar op en lijken op elkaar. In Gaspar een ice-tea met José, een Engels sprekende Spanjaard. Verder door op elkaar lijkende plaatsen.
Na de industriezone van Ourense drink ik met José een koffie. Hij gaat met bus verder naar de albergue en ik te voet. Ik worstel me door de voorsteden. Soms gps nodig, omdat een nieuwe spoorbaan de oude camino doorkruist. Dan de stad in. Het duurt nog een paar km voor ik bij de albergue ben. De albergue is in een oud klooster. Ik ben op tijd voor een benedenbed.
Na douchen en een korte rust, ga ik met Herman eten. Groenten, aardappelen en vlees. Met een Ribeiro smaakt dat perfect. Dan naar de kathedraal en de oude stad. Je wil toch ook wat toeristisch gedaan hebben.
Onderweg naar de albergue koop ik wat fruit en ben weer gesteld voor morgen. Mijn meeneemvoorraad is weer op peil.
Ik ga wat drinken met Herman en herstel de internetverbinding van zijn telefoon. Hij heeft weer WhatsApp. Tientallen berichtjes komen bij hem binnen.
Langzaam komt het eind van mijn camino in zicht. Het zal wel goed komen. Ik weet in ieder geval, dat ik 25-9 terug naar Nederland, want ik heb mijn vliegticket geboekt.
170919 Ourense - Cea 23km
Ik ga om half 8 eerst naar de bar voor ontbijt. Tegen 8 uur op pad. Eerst op zoek naar de Puente Romana. We vinden een brug. Of het de juiste is, weet ik niet helemaal zeker. Dan naar de N525. Op een hoek vinden Herman en ik een schelp. Na een ruim half uur komen we bij een benzinestation en gaan naar rechts.
Bijna gelijk moeten we steil omhoog. Steil en lang. Herman haakt af en ik ga alleen verder. Na een tijd passeer ik een groep van 5 Belgen. Na een gesprek ga ik weer verder. Het is jammer genoeg mistig en daarom is de wandelwereld maar beperkt. De dorpen en gehuchten rijgen zich aaneen.
Na een tijd kom ik bij een bar in Tamallancos. Er zitten 3 Spanjaarden en ik vraag wat voor broodje ze hebben, want het ziet er lekker uit. Ze halen er een en een pils. Lekker. Ze hebben het ook al betaald. Top toch. Samen gaan we verder.
Onderweg eten we druiven en vijgen. Ze doen hun best voor mij. Ze wijzen me op goed water en op Mariaverering. Het is een nieuwe wereld. We zijn vroeg in Cea. Samen gaan we eten. Pulpo en daarna een menu.
Om half 4 ben ik in de albergue terug. Douchen en wassen. Het is nodig om de was te doen, want gisteren heb ik dat niet gedaan.
Op de Plaza Mayor tref ik een van de Belgen en we gaan een pint drinken. Fijne gesprekken en lekker kletsen. De groep komt uit Houthalen en Beringen.
Dan wat boodschappen en eten in albergue. Omdat ik al warm gegeten heb, is het avondeten wat soberder.
Dan naar bed.
170920 Cea - Laxe 33km
Vanmorgen om 8uur op pad met Herman. We zoeken de uitgang van Cea. Ik kies voor de directe weg naar Castro-Dozon. Oseiro laat ik rechts liggen.
Na 2km is er koffie in een bar. Ik neem afscheid van Herman en ga alleen verder. De dorpen rijgen zich aaneen. Na 8km onder A53 door en de wereld wordt leeg. Een pittige klim en dan ben ik in Castro Dozon.
In een bar is er wat eten en drinken. Na een ruime stop weer op pad.
Eerst een uurtje langs de N525, dan van de N-weg af en door het platteland door dorpen en gehuchten. Het wordt ook warm. Mijn water raakt langzaam op. Ik vraag een Spanjaard naar water en hij verwijst me naar een bron. Ik vul mijn flessen en mijn maag.
Ik kom bij station Lalin. Een estacion in Spanje is niet zoals een station in Nederland. Het is leeg en er zijn geen faciliteiten.
Na een korte rust weer verder. Mijn voeten worden warm. En toch wil ik naar Laxe. Als de kerk van Laxe in beeld komt, ben ik blij. Over twee dagen in Santiago.
170921 Laxe - Ponte Ulla 30km
Om 8 uur op pad. Over mooie landwegen loop ik door een afwisselend landschap. Een kapel, een brug of bron, een varkensmesterij. Er is altijd wat te zien. Na een tijd in Silleda. Daar kan ik pinnen.
Dan naar Bandeira. In een bar een bord Gallicische kaas en brood. Het smaakt lekker. Dan naar de volgende stop in Dornelas. Een bar in een albergue.
Dan begint het te regenen. De eerste regen op deze tocht. Jack aan en rugzak inpakken.
Onderweg kom ik een aparte boom tegen en moet gelijk aan een van de bloglezers denken. Ze is dol op houtstructuren.
Onderweg naar Ponte Ulla schuif ik onderuit op het gladde asfalt. Een gescheurde nagel en enkele snijwonden. De schade valt mee.
Ik stop in Ponte Ulla. Het is genoeg geweest voor vandaag. Onderweg heb ik in gedachten mijn camino gewikt en gewogen. Bedacht wat ik meeneem van deze tocht.
Morgen nog 20km naar Santiago. Dan zit het erop. Lekker naar huis en weer niet-pelgrim zijn.
170922 Ponte Ulla - Santa de Compostella 21km
Op pad voor de laatste dag. Na een stukje snelweg rechts het bos in. Eerst een tijd omhoog. Ik passeer twee Polen, maar het valt niet mee daar een gesprek mee te hebben. Dan verlaat ik het bos en kom op veldwegen.
Bij een bar een gesprek met een jong stel uit Engeland. Ze praten over de Brexit en hun twijfel over de toekomst. Enkele km's verder zijn een boer en boerin druiven aan het oogsten. Ik krijg een paar mooie trossen en stap weer verder. Ondertussen druiven eten.
5km voor Santiago krijg ik een beeld op de kathedraal. Ik krijg een brok in mijn keel.
In een bar ontmoet ik twee Zuidafrikanen. Een gesprek in een mix van Afrikaanders en Engels.
Dan loop ik de stad in. Het is nog bijna een uur lopen naar het grote plein voor de kathedraal. En dan ga ik links en rechts en ik ben er. Ik ben best emotioneel. Het is dan 14u. Een Engelsman maakt een foto.
Afstempelen doe ik morgen, want ik wil bij de Parador lunchen. Eerst een slaapplaats zoeken. Het is druk. Na wat telefoontjes heb ik nog niets. Op straat staat een mevrouw die kamers aanbiedt. Een 2=persoonskamer voor 30 euro per nacht. Een goede keus, want de kamer ligt kort bij de kathedraal.
Ik ga me eerst douchen en verzorgen en omkleden. En dan de stad in. En bij Jacobus langs in de kathedraal. Ik moet staan bij de mis, want de kerk zit vol. Aan het eind zwaait de butafumeiro.
Het voelt goed aan om weer over te gaan naar een normaal leven. Heerlijk.
170923 Santiago
Om 7 uur sta ik in de rij voor mijn compostelam. Ik ben nummer 6. Om 8 uur gaat het pelgrimsbureau open. Ik krijg inderdaad een voucher voor een lunch bij de Parador. Ik ga nog terug naar bed en lees en schrijf wat.
Dan naar de Parador. De lunch is prima en het gezelschap ook. In de lunchgroep raak ik in gesprek met een Duitse vrouw uit Hamburg, Maren. Na de lunch wordt het gesprek weer voortgezet in een bar. Dan terug naar het plein voor de kathedraal. Daar tref ik Bernd en Edith weer. Ze vertellen hun belevenissen van de laatste week. 's Avonds gaan we, Bernd en Edith en Elisabeth en ik, samen eten.
170924 Santiago
Zondag wordt een drukke dag. Afscheid nemen en de terugreis regelen. Ik besluit om naar de mis te gaan. Om 11 uur zit ik tussen een grote groep Nederlandse en Belgische toeristen. De mis is een mooie afsluiting van mijn religieuze camino. Dan terug naar het plein. Ik ontmoet de groep Belgen en ik kan met hen morgenvroeg in de taxi naar de luchthaven. Ik loop naar Roots&Boots, een jeugdherberg, waar Lola het na een telefoontje voor me regelt. Ook weer gedaan.
Op het grote plein tref ik Herman. Een onverwacht weerzien. Hij is blij, dat hij met zijn 78 jaar deze tocht weer volbracht heeft. Na het eten loop ik met hem mee naar de bus en zwaai hem uit. Hij treft morgen zijn vrouw in Porto.
Op het plein tref ik Bernd en Edith en ook Sofie en Alex en Guiseppe. Om 6 uur spreken we af om te eten samen en afscheid te nemen. Ik ga naar mijn kamer om in te pakken en mijn rugzak te vullen.
De avond is weer een afscheid van de mede-pelgrims van mijn camino. Nu is het goed. Om 10 uur lig ik in bed.
170925 Santiago - Etten-Leur
Voor mijn gevoel heb ik niet geslapen. Het is 3 uur als ik uit bed stap. Wassen, aankleden, wat drinken. Om half 4 ga ik naar de taxi bij Roots&Boots. Dan naar de luchthaven met een taxibusje. Om 6 uur vliegen. In het vliegtuig slaap ik wel. Net na 8 uur in Brussel. Ik kan mijn bagage zo van de transportband halen en haal de trein van 8.11u naar Roosendaal. Ik was blij dat de trein 25 minuten vertraging had. Tegen 10 uur ben ik in Etten-Leur en Jan haalt me op en zet me thuis af. Mijn camino zit er op.
Tot slot
Op vrijdag 22-9 sta ik op het plein voor de kathedraal. Aangekomen na een lange wandeling. Veel gedachten schieten door mijn hoofd, maar een fijn gevoel overstemt alle gedachten.
Ik voel me bevoorrecht, dat ik gezond en zonder problemen deze camino heb kunnen en mogen volbrengen. Bij leven en welzijn zal het mijn laatste niet zijn. Welke de volgende wordt, ligt nog in de toekomst verborgen.
Tot slot wil ik bedanken voor de reacties van de vele vrienden op mijn blog. Soms zijn die heel belangrijk.